Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Ξέρει ένας τρελός την τρέλα του ;

Νομίζω πως ναι. Αλλά είναι μακράν πολύ έξυπνος για να την ομολογήσει. Για παράδειγμα, η ομολογία του Ιησού πως ήταν ο Χριστός, τον έστειλε κατ' ευθείαν στον σταυρό. Οι τρελοί τώρα γνωρίζουν την μοίρα τους. Έτσι, δεν υπάρχει πια κανένας λόγος για να κάνουν μια ανάλογη ομολογία ... είσαι τρελός ;

Η παραδοχή ενός τρελού για την ίδια του την τρέλα, εξαρτάται από το είδος της τιμωρίας που θα του επιβληθεί. Αν η τιμωρία είναι μια ηρεμιστική ένεση, τότε πιθανόν ο τρελός να παραδεχθεί την ιδιαίτερη πραγματικότητά του. Αλλά αν η τιμωρία είναι η σταύρωση τότε κανένας τρελός δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να την παραδεχθεί. Αυτή είναι η βασική αρχή του μυστικισμού και υπάρχουν πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτό το - επιτρέψτε μου να πω - κόλπο.

Βλέπετε, η τρέλα έχει την δική της λογική η οποία επιτρέπει στον τρελό να αντιστρέφει τους πόλους της κατά το δοκούν. Από αυτό προέρχεται και η λεγόμενη "ευτυχία των τρελών". Όταν μιλάμε για αυτήν την "ευτυχία των τρελών", ουσιαστικά μιλάμε γι' αυτήν την μοναδική ικανότητα που έχει ένας τρελός να αντιστρέφει τα αντίθετα.


Leave the madman to his madness /
and don't try to cure him from his madness /
what's the hidden in his head ? /
you never know it my friend ...

Τα δέοντα Mr. Άκη ...

1 σχόλιο:

  1. Φίλε μου καλέ με μπέρδεψες με το ποστ σου... θα σε παραπέμψω σε μια καταλυτική ρήση (απ τις πολλές κορυφαίες) του Χατζή: Η λογική είναι όσο πατάει μια καρφίτσα. Όλο το άλλο είναι τρέλα.

    Να σημειώσω πως τα "ανέκδοτα" περί Χατζή που κυκλοφορούσαν μεταξύ στομάτων και αυτιών των -κατ' ευφημισμόν- μαθητών ήταν μια κακόγουστη φάρσα: Κανείς δεν σκεφτόταν ΑΥΤΟ που έλεγε ο Χατζής παρά μόνο χαχάνιζε σα χάνος επί τούτου μόνο και μόνο γιατί αυτό επέβαλε το τρέντι της εποχής μαθησιακό ρεύμα.

    Αν τα τυχόν νοητικά ερεθίσματα που δέχεται ο κάθε κάτοικος του ελλαδικού κράτους τυγχάνουν ανάλογης πνευματικής και λογικής διαχείρισης, δεν είναι δύσκολο για τον μελετητή της ελλαδικής κοινωνίας να κατανοήσει γιατί αυτή η χώρα (νυν τοπογραφικός χώρος) έφτασε να δανείζεται περισσότερα απ αυτά που μπορεί να παράξει και να ξοδεύει περισσότερα απ αυτά που μπορεί να καταναλώσει.

    Και να πω και τούτο: Αν η κόλαση δεν είχε όνομα, κατανάλωση θα την έλεγαν. Όχι, αυτό δεν είναι του Χατζή. Είναι του μέσα μου Χατζή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή